Als het lukt om er dagelijks even tijd voor te nemen voel ik me er zo door opgeladen, en wat heb ik daar vaak behoefte aan, even stil staan en bijtanken. God zoeken, en in alle rust bij Hem zijn, alle gedachten en plannen loslaten en alleen maar ‘zijn’. Zelf durf ik dat lang niet altijd ‘zomaar’ , er wacht nog zoveel werk…En toch: God biedt het aan, juist in de drukte: Kom bij Mij, als je moe en belast bent. Ik zal je rust geven….God doet wat Hij beloofd. Maar ik, vertrouw ik Hem? Door stil te worden en met al mijn zintuigen op Hem af te stemmen kom ik daar achter. Stil worden is helend….
Ben je moe van alle verwachtingen aan jou? Voel je je overvraagd? En weet je niet hoe je de balans kunt houden? Sta je altijd aan om te helpen, te zorgen, er ‘te zijn’ en zou je weleens nee willen zeggen, maar hoe doe je dat?
Als mens jezelf zijn en als jezelf ruimte in mogen nemen wordt in de contextuele theorie ook wel ‘op eigen grond staan’ genoemd. Sommige contextuele psychologische ervaringen laten zich goed vangen in een beeldspraak. Zie je het voor je, hoe jij op je eigen grond staat?
Comments