Contextuele therapie is een therapeutische benadering die problemen en levensvragen niet los ziet van wat generaties lang is doorgegeven en ontvangen. De verbondenheid die er is met je partner, kinderen, ouders, grootouders en andere belangrijke (familie)relaties vormen de ‘context’. Alle relaties beïnvloeden elkaar, al het handelen in de context heeft gevolgen. Deze gevolgen zijn bepalend binnen relaties, veel meer dan patronen of communicatie.
Mijn werk is mensen helpen om een, voor hèn, begaanbare weg in het leven te vinden. Dat is voor ieder mens weer anders, en dat aan jezelf toestaan is een belangrijke sleutel. Soms heb je alleen even de juiste richtingaanwijzers nodig en kun je zelf verder.
De contextuele benadering is een relatie- en gezinsgerichte benadering. Dat houdt in dat in de hulpverlening ook altijd aandacht is voor de relaties van de client, met de partner, de mede-gezinsleden en andere betrokkenen.
Ben je moe van alle verwachtingen aan jou? Voel je je overvraagd? En weet je niet hoe je de balans kunt houden? Sta je altijd aan om te helpen, te zorgen, er ‘te zijn’ en zou je weleens nee willen zeggen, maar hoe doe je dat?
Als mens jezelf zijn en als jezelf ruimte in mogen nemen wordt in de contextuele theorie ook wel ‘op eigen grond staan’ genoemd. Sommige contextuele psychologische ervaringen laten zich goed vangen in een beeldspraak. Zie je het voor je, hoe jij op je eigen grond staat?
De wortels van veerkracht (…) zijn te vinden in het gevoel begrepen te worden door, en te bestaan in de gedachten en het hart van een liefdevolle, afgestemde kalme ander.